Απο τωρα στα Ελληνικα!

Η αληθεια ειναι πως εχω πολλα blogs και ειναι ολα στα Αγγλικα που θεωρω και μητρικη μου γλωσσα.
Τα Ελληνικα μου (τα γραπτα τουλαχιστον) ειναι λιγακι... παραμελλημενη. Σπανια χρειαζεται να γραψω στα Ελληνικα πια ... εχω ξεχασει και την ορθογραφια μου!!
Τι ειναι λοιπον αυτο το blog, το "Πανω, Κατω και Ενδιαμεσα"??
Να σας συστηθω λοιπον...

Με λενε Τινα, χαιδευτικο του Bettina που βγαινει απο το Elizabeth, κοινοτατο στην Γερμανια, σπανιο στην Ελλαδα.
Ως παιδακι με κοροιδευαν συχνα για το Μπεττινα, οταν θυμοταν πως με λενε δηλαδη, οποτε οταν αρχισα να διδασκω το εκοψα σε "Τινα"... και ξερετε κατι? Μου ταιριαζει γαντι!

Ειμαι 32 ετων και μαμα δυο απιθανων, υπερκινητικων, πανεξυπνων, εκνευριστικων, αξιαγαπητων αγοριων που ειναι 4 1/2 ετων.
Ζουμε σε ενα μικροσκοπικο διαμερισμα και εχουμε δυο γατια, τον Σιαμεζο Μπο και τον Μερλιν που ανηκει στην "Κοινη Ευρωπαικη Φυλη" (ειναι δηλαδη κοπρακος! ;))

Παλεψα πολυ, παρα πολυ, να γινω μαμα... για χρονια!
Δοκιμαστηκα αφανταστα και σωματικα και ψυχικα και οικονομικα και εβαλα σε δοκιμασια τον γαμο μου και τις σχεσεις μου με τους γυρω μου... ομως τον Μαρτιο του 2005, ξημερωματα 25ης Μαρτιου, κρατουσα στα χερια μου αυτο που προσευχομουν να εχω... ενα θετικοτατο τεστ εγκυμοσυνης και σχεδον 8 μηνες μετα, ενα μαυρομαλλικο αγορακι... μετα απο λιγες μερες, μολις βγηκε απο την ΜΕΝΝ, κραταγα και ενα ξανθο και τα πηγαινα σπιτι.

Θα μου πειτε, καλα ολα αυτα, αλλα γιατι πιστευεις οτι το blog σου εχει ενδιαφερον?
Ισως να μην εχει για κανεναν εκτος απο τους φιλους και συγγενεις... αλλα ισως να εχω κατα καιρους και κατι ενδιαφερον να πω... βλεπετε, το δικο μου "νορμαλ" δεν ειναι το νορμαλ των αλλων... Γιατι αφου εγινα μαμα μετα απο 2 χρονια παλης με την υπογονιμοτητα και μια πολυ δυσκολη εγκυμοσυνη, ανακαλυψαμε οτι τα αγορακια μου, ηρθαν πακετο με μερικες... ιδιαιτεροτητες! Καθενας μας ειναι μοναδικος αλλα τα δικα μου σπανε ακομα περισσοτερο το καλουπι καθοτι ανηκουν στο ελιτ γκρουπ των παιδιων με ειδικες αναγκες... ιδιαιτεροτητες αν θελετε πιο πολιτικως ορθα.
(αν και εγω δεν τον φοβαμαι τον ορο, οντως θελουν ειδικο χειρισμο και οι αναγκες τους δεν ειναι ιδιες με των αλλων παιδιων)

Πως ειναι λοιπον να εισαι εργαζομενη μαμα με δυο παιδακια με ειδικες αναγκες και να ζεις στην συγχρονη Αθηνα?
Αυτο θελω να καταγραψω λοιπον... πολυ απλα... την ζωη μου μαζι τους.
Αν βρισκετε το θεμα ενδιαφερον, καλως ηρθατε λοιπον, ξεκιναμε απο την αρχη και ας εχω το blog αυτο χρονια και χρονια :)

Καινουρια σελιδα, καινουρια αρχη...